Problemy...

Cullen

ej no,to jest chamskie! Wiecie co?! Muszę nosić apart słuchowy ( no to już od dłuższego czasu ... ) a teraz jeszcze dochodzą mi okulayr! (a później aparat na zęby ... żal. ) i jak ja będę nosić okulary na uszach, gdzie w jednym będzie znajdował się aparat słuchowy ? macie jakieś poymsły. ? ja się chyba zabiję! xD

Człowiek

Hm, soczewki?
Mi w najbliższym czasie do aparatu dojdą okulary... Ale ze mną już gorzej niż teraz być nie może, jakoś specjalnie się tym nie martwię Wink

Cullen

Ale do jakiego aparatu ? Na zęby ? I jeżeli tak, to stałego ? Ja będę mieć stały... ;/

SOCZEWKI?! Czyś Ty zwariowała?! xDDD Ja się tego panicznie boję! Jak widzę, że ktoś sobie je wkłada albo wyciąga to mam odruch wymiotny. Jak Sara (Czoko) u mnie była ( i spała Very Happy

) i jak wyciągała na noc te soczewki to myślałam, że się na nią zerzygam. xD

Człowiek

Na razie mam ruchomy, ale niedługo dostanę ''w prezencie'' stały, niestety...

Fakt, zakładanie soczewek wygląda... dziwnie xP Jakby sobie ktoś chciał oko wydłubać, czy coś... Laughing

Team Edward

Współczuję wam, a szczególnie tobie, Cull. Ja miałam kiedyś aparat na zęby, ale taki dziwnie smoczkowaty, żeby górną szczękę wyciągnąć.
Kiedyś też miałam okulary i nosiłam je przez jakiś czas, ale póżniej rzuciłam je w kąt, a wzrok sam mi się poprawił. Dziwne nie?
Wiem, że kiedyś będę musiała znowu zacząć, bo mam wade jakąśtam i wtedy najprawdopodobniej kupie soczewki, bo beznadziejnie wyglądam w okularach Razz

Team Edward

1. Gadałyście wcześniej o grupie krwi to mam takie szczęście że na wakacje poszłam i zrobiłam sobie te badanie z ciekawości i wiem jaką mam grupę! 0RH+ lepiej dla innych, gorzej dla mnie

2. A co soczewek to super sprawa Smile

noszę już dobre kilka lat

3. Poruszyłyście temat aparatów na zęby Very Happy

Jak byłam mała to miałam taką wielka przerwę miedzy jedynkami że wszyscy myśleli że poprostu jednej nie mam. Dzisiaj już mi został niewielki ślad, bo jak mleczaki wypadały to się sama ścisnęła Smile

Więc teraz wszystko ok.

Nie łamcie się, to wszystko dla was - wszystko jest dla ludzi Smile

)

Człowiek

Team Edward

Misery

Okulary dobierasz tak jak te zwykłe słoneczne, w jakich dobrze wyglądasz i przede wszystkim w jakich się dobrze czujesz Smile

Zawsze możesz poprosić o pomoc w optyku Smile

Zależy też od kształtu twarzy.

Człowiek

Hmm, będę musiała się wybrać z kimś, bo sama nie dam rady chyba Wink

To o tym kształcie twarzy, to wiem - ja mam podłużny, czytałam gdzieś, że powinnam mieć owalne (?).
I hugo, walnę sobie takie jak Potter Laughing

Cullen

No! Ja mam w klasie kolegę, który ma okulary jak Potter i mówimy tak właśnie na niego! Very Happy

JA Ci polecam okulary takie prostokątnie, Misery. Bo takie są najlepsze Very Happy

Ja se bynajmniej takie wezmę Razz

Człowiek

Moja mama ma prostokątne, przymierzałam je nawet, tyle że ja mam welką twarz i nie za bardzo wyglądam Wink

Zobaczy się jeszcze Razz

Nowonarodzony

Wtrącę się do dyskuji^^
Ostatnio wzrok mi się pogorszył i będę musiała nosić skoczewki bo okularów za nic w świecie nie dam sobie ubrać xDD

W sumie to ciekawy ten temat jest ^^. Malina zaczęła o fobiach to ja wrócę i powiem, że mam arachofobię ( czy jakos takxD - wiecie strach przed pająkami itd) i okropnie boję się ... wody. Ale nie tej w wanne xD Tylko np: na basenie czy w morzu. Wejdę do domu najgłębiej po pachy bo potem zaczyna mnie znosić i mam atak paniki. Nie mogę nauczyć się pływać a o nurkowaniu nie wspomnę. Nawet jak się kąpię to nie zanurzę twarzy pod wodę... Kiedyś, w wieku 5 lat, miałam okropne problemy z myciem głowy. Jak mama mi chciała umyć to całe miasto słyszało jak wrzeszczę xD
Serio, to jest okropne :/

Wampir z Denalii

Też okropnie boję się pająków. jak byłam na obozie pod namiotami, to co wieczór prosiłam koleżankę, żeby sprawdziła czy nad głową i wokolicy nie ma pająka, a jak był to prosiłam, żeby go wywaliła xD

A propo okularów, to ja też strasznie nie chciałam ich nosić, ale okulistka powiedziała mi, że nie mogę nosić soczewek. A potem się przyzwyczaiłam do mojego wyglądu i już nie narzekam Very Happy

A soczewki noszę (bo pozwoliła mi inna okulistka) na basen, albo cos w tym stylu Smile

Wampir z Denalii

Ja się tam wody nie boję
Mnie przeraża to, że coś w tej wodzie możemy być i w każdym innym miejscu. Nienawidzę małych pająków, robaków, insektów błeeee
To jest okropne. Okropnie się tego boje i zaraz wrzeszczę

Nowonarodzony

Ej mogłabym prosić Was o pomoc? W sumie to już sama siebie nie ogarniam...

Więęc.. jestem jak Bella. Rozdarta między Edwardem a Jacobem. Z tym wyjątkiem, że uparcie sobie wmawiam, że go popstu lubię. Chociaż to nie jest wyjątek.
Ale sprawa z Edwardem też nie jest prosta. Mam od niego pewne ( no dobra.. wiele) sygnałów i w ogóle ale nic poza tym. Ostatnio zdarzyły się pewne rzeczy i jestem dla niego oschła, choć nie chcę. I wtedy gaśnie mu ten cudowny uśmiech. A mi pęka serce.
Ale...
Kiedy korytarzem idzie Jacob to mi serce zaczyna bić szybciej. Nikomu nie mówiłam bo się wstydzę.. Ja się w nim nie kocham, nie mogę. Najgorsze jest to że ze sobą nie gadamy bo na imprezie u niego zrobiliśmy coś głupiego ( uprzedzę pytania - nic związenego z seksem! Bez przesady Razz

) i ja mu później mówiłam że nic z tego. I kazałam mu znkinąć z mojego życia. Błąd. Chyba.
Czasem gadamy na gg ale ostatnio rzadko. Właściwie to prawie wcale..
A ja bym chciała z nim sobie pogadać itp.. bo on jest fajny. Co zrobić?
I jeszcze Edward do tego wszytskiego...
EDIT:
Wiem, że jestem żałosna, więc jak któraś chce to powiedzieć to może sobie darować.

Wampir z Denalii

Nie mam pojęcia, co powinnaś robić.
Nie znam się na tym i wcale nie jesteś żałobna. Po prostu sytuacja Cię przerosła

Administrator

Spokojnie Astrid - nikt ci nie będzie mówił, że jesteś żałosna, bo nie jesteś Very Happy

szanujemy tu użytkowników - a przynajmniej powinniśmy
Co ja bym zrobiła? Ja bym zagrała nieczysto - na dwa fronty. Po prostu przekonała się najpierw, czy "Edward" ma coś do mnie, a jakby nic z tego nie wyszło wróciłabym do "Jacoba" i się z nim postarała. Możesz np. poprosić koleżanki żeby pbydwóch przepytały - najlepiej takie, które są z nimi blisko i nie będzie to wyglądało jak przesłuchanie.
Albo sama zacząć z którymś flirtować jak drugi nie widzi (uśmiechać się, puszczać oczka xD i, ale nie trzepotać przesadnie rzęsami) i zobaczyć reakcję Very Happy

Albo przy każźdym (oddzielnie) napomknij o jakiejś imprezie na którą nie mas z kim iść - jak cię któryś zaprosi to będzie wiadomo, nie?

Doobra - innej rady nie wymyślę Astrid Very Happy

Te moje, wiem, że są trudne w wykonaniu dla nieśmiałych, czyli dla mnie też, ale nie wiem jaka jesteś w żyiu codziennym więc może ci podpasuje Very Happy

Nowonarodzony

Dzięki Bells Wink

i vampir też Wink

Bells, jestem cholernie nieśmiała ale to co podałaś to jedyne co mogę zrobić. Będę się starać i w ogóle bo co innego? Wredne, bo wredne ale innego sposobu nie ma Wink

Dzięki

Wyjątkowa istota

Pozwolę sobie wrócić fo fobii. Mam tego sporo.
"Cierpię" na glassofobię - to lęk przed wystąpieniami publicznymi, ogromna trema. Czasem nawet płaczę, zdarza mi się niemal mdleć. To jest okropnie uciążliwe. Z czasem jednak dużo mi przeszło, mogę nawet występować w chórze szkolnym. Boję się też ciemności (nyktofobia) i mam okropny lęk wysokości (akrofobia). Jest też lęk przed owartymi przestrzeniami, tyle, że u mnie wygląda to inaczej - gdy jestem w jakimś zamkniętym, dużym pomieszczeniu po raz pierwszy, panicznie się boję. Jeśli znam to miejsce - nie czuję lęku. Poza tym, to musi być zamknięta przestrzeń - gdybym była na pustyni bałabym się tylko dlatego, że nie widziałabym, w którą stonę do domu.
Poza tym, jestem strasznie, chrobliwie wręcz nieśmiała - rumienię się cały czas i nie potrafię bez zająknięcia porozmawiać z nowo poznaną osobą. Potrzebuję dużo czasu, by móc otworzyć się przed nową osobą.
Co do aparatów itp. - nosiłam kiedyś, jednoczęściowy, ale dużo mi nie pomógł. Miałam niedługo zacząć nosić stały, ale narazie się nie zapowiada. Jeszcze zobaczymy.

Administrator

Ja aparat kiedyś nosiłam też, ale już nie Wink

froggie - co do wystąpień publicznych to też tak mam - jak miałam grać mecz siatkówki przed całą szkołą - a przecież nie byłam sama - na boiksu było 14 osób (my i przeciwnikcy) to serce tak mi waliło, że nie mogłam oddychać - w pewnym momencie po prostu mnie dopadło: oddychałam jak histeryczka, poszłam do nauczycielki i udało mi się namówić ją, żeby ściągnęła mnie z tego przeklętego boiska - i dobrze się stało, bo 5 minut póxniej zemdlałam i wylądowałam u pielęgniarki Wink

To straszne jest.
Tak samo też nie umiem się otworzyć - nawet przed rodziną - tylko cześciowo prZed przyjaciółką, z którą znam się od zawsze Very Happy