[NZ] Ja cię, Bella, zabiję!

Cullen

Eee.... więc napisałam 1 rozdział tego dziwnego ff, o którym Wam mówiłam. xD Tytułu jeszcze nie ma. Jak będę miała wenę na niego, to go poprawię. Very Happy

A teraz życzę miłego czytania tego bubla. Nie podoba mi się. ^^
***
Cholerna przeprowadzka. Czy mi już kompletnie odbiło? Po kiego grzyba wybrałam się na to zadupie? Ciągle tu pada. I pada. I pada. I pada. Że niby to jest interesujące? Jak ludzie mogą tu mieszkać ?! Nie dziwię się, że Renee stąd zwiała. Po prostu istna wiocha. No okej, niech będzie. MAŁE miasteczko. Mega małe, że tak powiem.
Siedziałam z tatą (tak, właśnie tak! T. A. T. Ą ! Nie żaden Charlie, tylko TATA! ‘Nie będziesz mówić do mnie na ty, młoda damo’ . Boże, przecież ja mam już 17 lat! ) w samochodzie kierującym się w stronę mojego nowego domu na przynajmniej pół roku.
- Yyy...tato?
- Tak?
- Daleko jeszcze?
- Nie.
- A teraz?
- Nie ... – Powoli się wkurzał.
- No a teraz, teraz , teraz?!
- NIE!!
- No dobra, spoko. Na żartach się nie znasz ?
- Tato... – poprawił mnie.
- Mhm. Na żartach się nie znasz, tato?
- O, tak jest o wiele lepiej – odparł zadowolonym tonem i wpatrywał się w jezdnię.
Zapowiada się interesująco.
****
Po dziesięciu minutach tej monotonnej jazdy w końcu dotarliśmy na miejsce.
Wysiadłam, głośno trzaskając drzwiami. I chyba nie do końca się zamknęły. Obróciłam się, próbując je domknąć. Chwyciłam klamkę i pociągnęłam te nieszczęsne drzwiczki w swoją stronę. Chciałam je zamknąć ‘z rozpędu’. Sama się za to ROZPĘDZIŁAM i runęłam jak długa na plecy.
Jęknęłam z bólu. Po chwili pojawił się przede mną Charlie, pokiwał głową i pomógł mi się podnieść.
-Dzięki –mruknęłam i zaczęłam (czyt. próbowałam) z siebie strzepnąć błoto.
-Nie ma za co. Może zamiast brudzić się jeszcze bardziej, wykąpiesz się, hm? Musiałaś się spocić przez całą tą podróż.
- Taaa... –zgodziłam się szybko, chcąc mieć go już z głowy. – To... może już wejdziemy do domu?
‘Tatuś’ otworzył drzwi i przeszliśmy przez nie. Coś ładnie zapachniało.
-Zamówiłeś pizzę? – Spojrzałam na niego. On na mnie też, tyle że wyczekująco. Hm, o co mu chodzi? Minęły z 2 minuty zanim się skapłam. – Aaa... TATO –dokończyłam wcześniejsze zdanie.
Uśmiechnął się i poszedł do kuchni, nie obracając się. Uznałam to za pewien znak. Tyle, że jaki?
Stanęłam i zaczęłam myśleć... Miałam parę propozycji, min. „Chodź do kuchni. Zjemy sobie te jedzenie” . No ale tak raczej nie może być, w końcu kazał mi się umyć. A WŁAŚNIE! Pewnie chciał, żebym się umyła i dołączyła później do niego. O kurde- pokiwałam głową- czemu ja o tym wcześniej nie pomyślałam ?
Ruszyłam schodami (w górę ,oczywiście!) i weszłam do swojego pokoju.
Oooo, Charlie zmienił poszewki! W końcu –pomyślałam z sarkazmem.
Przyjrzałam się im. I tak ciągle patrzyłam. Hmmm... FIOLETOWE. Z śliwkami, które były ledwo widoczne, ale moje niezawodne oczy mnie nigdy nie zawiodły , więc i tym razem również.
Ogółem pokój prezentował się dobrze. Nie licząc tego, że był strasznie mały. Jak jakaś tandetna budka na lody. Ale mówi się trudno i żyje się dalej.
Zaczęłam nucić pod nosem, rzucając torbę na łóżko.
Nachyliłam się i wzięłam z niej potrzebne przybory toaletowe i kosmetyki.
Poszłam do łazienki i wykąpałam się w 20 minut. Potem pomalowałam usta na czerwono i przypudrowałam się trochę, żeby ukryć tę swoją chorą bladość.
Odłożyłam swoje „przyrządy” na jakąś wolną półkę. Cofnęłam się jeszcze po ciuchy. Wybrałam białą bokserkę i szare rurki. Nie chciałam się pizdraczyć.
Zeszłam na dół i opadłam z hukiem na krzesło. Charlie popatrzył na mnie krótką chwilę i powrócił do czytania gazety. Na talerzu zobaczyłam 3 kawałki Margherity. Aha! Czyli zjadł już i na mnie nie poczekał ! Ale mniejsza z nim. Wzięłam do buzi pierwszy kawałek i zaczęłam go gryźć. Kurczaki, jaki zimny...
- Ładnie wyglądasz – rzucił w moją stronę „tatuś” .
- Dzięki.
- Smacznego.
- Dzięki.
Kiedy zabrałam się do jedzenia następnej części, Charlie odszedł od stołu. Życzył mi jeszcze raz smacznego i poszedł do swojego pokoju. Szybko zjadłam, wytarłam się chusteczką i w mgnieniu oka znalazłam się w moim „bunkrze”, rozmyślając nad jutrzejszym dniem...Ciekawa jestem, jak mnie przyjmą ... I czy będą tam fajni ludzie? Aha, już to widzę. Pewnie będą jakieś niedoroby....
Pierwszy raz nie zawiodłam się na mojej intuicji.

Wyjątkowa istota

Niedoroby mnie zabiły xDD Podejrzewam, że to będzie coś śmiesznego Wink

Jak na razie jestem na tak Wink

Zobaczymy jak to rozkręcisz xD

Wampir z Denalii

Zapowiada się nieźle xD Fajnie piszesz Wink

Dawaj szybko kolejne części!!!
Vampir: Prosiłabym, jakąś dłuższą wypowiedź

Przechodzeń

Przeczytałam z uśmiechem na ustach. Hm, uwielbiam takie teksty i takie charaktery. Cóż... to pewnie ze względu, że sama jestem dość bezczelna. No, ale czy to moja wina? Oczywiście, że nie xD

Wampir z Denalii

Wilkołak

Buhah, uwielbiam te zawiechy xD

FF jest naprawde gajnie napisany, bardziej realistycznie, bez tej przesadzonej niewinności.
Podoba mi sie nacisk jaki kładłaś na fakt, że Bella ma mówić to Charliego "tato"

Już sie nie mogę doczekać pierwszego dnia w szkole, na pewno będzie ciekawy i... pełen wrażeń xD

Administrator

A ja cię MEtka proszę o ustawienie jakiegoś sensowniejszego tytułu xD Very Happy

Stwórz coś kreatywnego, odnoszącego się do tego tekstu - tylko nie przegnij Wink

Cullen

A ja Cię Bells proszę o skomentowanie tego <lol2> nnie no, dżołk. Very Happy

cóż, z Jacoba na pewno nie zrobię geja. Z kogoś na pewno tak. Ale to jest moja sweet tajemnica ^^ (blee, sweet. jakie to pokemoniaste xD)

Team Edward

nieżle Metka Razz

Choć ten sceptycyzm i pesymizm nie pasuje do Bells, tej oryginalnej Razz

Aczkolwiek to twoja wizja literacka i nie mogę się doczekać, aż zobaczę co wykombinowałas z Cullenami i całą resztą szkoły Razz

Człowiek

Bella przyjeżdża do Forks i poznaje niedoroby Laughing

Czuję, że to będzie dobre Very Happy

Pisz dalej, jestem ciekawa kujona Emmeta Laughing

Administrator

No już bardziej kreatywnie, tylko zmień na małe normalne litery (czy Bella to w tym momencie aluzja do Bells? Very Happy

) Aha - i przecinki dodaj we właściwych miejscach Very Happy

Przeczytałam i mi się spodobało - nawet bardzo. Tak bardzo, że wysilę się na jakiś sensowny komentarz. Wątek z "tatusiem" genialny. Uśmiałam się do bólu. Very Happy

Mam też nadzieję, że pojawią się niedługo Cullenowie xD Czekam na kolejną część
Podoba mi się, że w twoim opowiadaniu Bella ma jakiś charakter - a nie, tak jak w Twilight, jest taka ułożpna i wogóle, panna idealna bez własnego zdania Very Happy

A Charliemu i Belli rozmowa świetnie się klei Very Happy

Cullen

I tak później Bells zmienię tytuł. xD A on odnosi się do Ciebie, ale niech będzie, że do TAMTEJ Belli Very Happy

Uśmiałaś się przy tym bublu ? To musisz być naprawdę rąbnięta Very Happy

NO WIADOMO, że to jest bez sensu! (chodzi o ten cytat) Bo Bella trochę tu mówi bez sensu i ma zawiechy i jest trochę zamulona, nie zauważyłaś? xD

Pizdraczyć, czyli sttroić Razz

Administrator

Danke

Bo nie załapałam Very Happy

A że jestem trochę rąbnięta - jak każdy na tym forum. doobra - ale to już offtopowanie.
Tak więc je kończę i pytam jeszcze tylko:
Na kiedy przewidujesz kolejną część? Very Happy

Wampir z Denalii

To sie pośpiesz i dawaj tu Cullenów Very Happy

A czym będzie sie wyróżniał Jacob??

Wilkołak

No, Metka! Ja się nie mogę doczekać już tego:) Ale mi się najbardziej podobają te zawiechy xD I jakoś tak nie mam problemu z wyobrażeniem sobie tego xD

Przechodzeń

cudo, cudo, cudo i miod malina xd

Od Metki-Moderatorki! Very Happy

- Weź bardziej rozwiń swoją myśl.xd